به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شیعه در لغت به معناى پیرو و یارى دهنده است، اما در اصطلاح بدین معنا است که کسى به امامت و خلافت بلافصل على(ع) معتقد باشد. شیعه بر پیروان پیامبر اسلام(صلی‌الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم‌السلام) اطلاق می شود. در توصیف و تمجید شیعه در روایات معصومین (علیهم‌السلام) مطالبی نقل شده است که توجه به آنها برای شیعیان لازم است تا از جایگاه خود اطلاع داشته باشند. شیعه حتی در قرآن کریم به گونه ای القا شده که بر جایگاه بلند آن دلالت دارد.
چرا تشیُع؟
فرهنگ شیعه در جوهره خود، دارای عناصری است که در صورت مساعدت شرایط لازم زمینه را برای نهضت علیه دستگاه سلطنت و ستم آن فراهم میکند. تشیّع در طول قرنها، به هر چیزی که میتواند از اعماق وجود یک ملت، با قدرتِ دولت دربیفتد نیرویی مقاومت ناپذیر بخشیده است.
علما توانستند با بسط فرهنگ تشیّع، نوعی بیداری خاص در مردم ایران به وجود آورند و برای بسط این فرهنگ، از عنصر «سیاست» و «حکومت» به خوبی استفاده کردند. آنان ابتدا با نفوذ در دربار شاهان مغول و سپس همکاری با دستگاه سلاطین صفوی، توانستند فرهنگ تشیّع را در بین عامه مردم ایران بسط دهند. اما در عین حال، اولاً، هرگز به این سلاطین مشروعیت ندادند، ثانیا، هیچگاه در دستگاه سلاطین ذوب نشدند، بلکه همواره فاصله معنوی خود را با آنها حفظ میکردند و این بر جذّابیت آنها میافزود. نتیجه آن شد که با بسط فرهنگ تشیّع، فرهنگهای محلّی و قومی در تحت فرهنگ اصلی، که همان فرهنگ مذهبی تشیّع است، دارای یک هویّت مشخص ملّی گشتند و نتیجه این تکامل در مردم ایران بسط نظری و عملی نظریه «ولایت فقیه» بود که در مشروطه شکل نازل و اجمالی آن اتفاق افتاد و شکل کامل و تفصیلی آن در انقلاب اسلامی رخ نمود.
"جبران خلیل جبران" که از علمای بزرگ مسیحیت، مرد هنر و صاحب ذوق بدیعی است لب به ستایش علی گشوده و چنین معتقد بود که:" دو طایفه شیفته روش علی بودند یکی خردمندان پاکدل و دیگری نیکو سرشتان با ذوق، علی بن ابیطالب شهید عظمت خویش گشت او از دنیا رفت در حالی که نماز بر زبانش جاری و دلش از شوق خدا لبریز بود. مردم عرب، حقیقت مقام او را درک نکردند تا گروهی از مردم کشور همسایه آنها( ایران) برخاسته، این گوهر گرانبها را از سنگ تشخیص داده و او را شناختند.
شکافِ ماه
امام علی علیه السلام شخصیتی بزرگ و بی بدیل است که در طول تاریخ همواره مورد مدح و ستایش بزرگان قرار گرفته و حتی کسانی که به امامت علی (ع) باور ندارند نیز، او را در نوع خود یگانه و بی نظیر می دانند.
درهمین راستا سرویس کتابخانه دانشجویان ایران در بخش «شکافِ ماه» قصد دارد آثار گرانبهایی همچون نهج البلاغه و نیز سایر آثار برجسته از نویسندگان معتبر را در دسترس مخاطبان قرار دهد.
"نهج‌البلاغه" کتابی شامل خطبه‌ها، نامه‌ها و جملات کوتاه حکیمانه امام علی علیه السلام است که توسط سید رضی به عنوان یکی از عالمان بزرگ شیعه در اواخر قرن چهارم هجری جمع آوری شده است.این کتاب به "اخ القرآن" (برادر قرآن) نیز معروف است و به عقیده بسیاری پس از قرآن کریم و احادیث نبوی، مهمترین منبع شناخت اسلام و ارزش‌های دینی است . معیار انتخاب سخنان امام علی(ع) در این کتاب فصاحت و بلاغت آن سخنان یاد شده است به همین دلیل کتاب به نهج‌البلاغه، به معنای «راه و روش آشکار بلاغت» نام گذاری شده است.
نهج‌البلاغه همانند قرآن دائره‌المعارف عظیمی است که از موضوعات مادی و معنوی، طبیعت و ماوراء الطبیعه، اجتماعی، سیاسی، عقیدتی، خلقت و آفرینش، راه زندگی، تاریخ و عبرت‌ها، تربیت و تعلیم، حکمت و موعظه، مدیریت و حکومت، عدالت و انسانیت و... سخن به میان آورده است. نهج البلاغه شامل ۲۴۱ خطبه ، ۷۹ نامه و ۴۸۰ حکمت از زبان امیرمومنان علی علیه السلام است.
می‌توانید فایل صوتی، " نامه ۱ تا ۶ " نهج ابلاغه را از اینجا بشنوید:
عناوین نامه به شرح ذیل است:
نامه۱/ به مردم کوفه هنگام خروج از مدینه به سمت بصره
نامه۲/ به مردم کوفه پس از پیروزى بصره
نامه۳/ به شریح، قاضى خویش
نامه۴/ به یکى از امیران سپاه
نامه۵/ به اشعث ابن قیس
نامه۶/ به معاویه
